مرار الفراق

من تانى بسهر وبرجع للحزن القديم وفجاه راح حب كان عايش معايه سنين
من جوايه بتوجع ووجعى جوايه مدفون هو مين ساب التانى
ولا مين على التانى بيهون هو مين الى زرع فى البدايه بذره الفراق
ومين الى عاش يرويها لحد ما خضرت ومين فضل مستنى عليها لحد ما ضيعت الحب وفيه دمرت
وادينى تانى رجعت للعاده القديمه لحياه بعيشها دايما حزينه
ده حلم فى الاصل حلمى ومش قادر احلمه ودنيا بتعاندنى وحلمى ادينى بودعه
ودمعى لساه بينزل ومش قادر امنعه من تانى برجع للكتابه بنبره الحزينة
وحبيب ساب حبيبه وبقو متفارقين وعيون مليانه دموع على طول باكين
هو ايه الى بيحصل لينا وليه الدنيا كده يكون المرغوب فيها صعب اوى بالشكل ده
معقول فراقنا هيبقا عادى بعد فتره من السنين .
منا قلتهالك وياما اتحايلت عليكى عشان تكلمينى وكنت غير برغوب
جايا بعد محايله تقولى انا السبب والفراق منى بدء
ليه بترمى حملك كله عليا مش كفايا حمل السنين
انا مستهلش كل ده وبلاش تتهمينى بالفراق ياما ضحكت فى وشك
وما لقيت غير نظرة جفاء حتى فى ردك عليا كان عليه غطاء
شكراً
كلماتك جميله اخت رحاب ولاكن اتذكرى قبل اتهام احد بالفراق
مين اللى بدء بالجفاء
شكـــــــــــــراً